“Alzheimer teşhisi konduktan sonra, emekli bir akademisyen gençlik aşkını bulmaya çalışıyor.” Bu cümle, söyleılmak istenen kıssanin tekilca özüdür. Size filmim hakkında daha derin bir inceleme sunuşmak istiyorum. Emekli bir akademik öğretmen olan başportreimizin hayatı, Alzheimer teşhisiyle alt üst olur. Bu hastalığın zorlu sürecinde, süregelenmişiyle ve anılarıyla yüzleşme yolculuğuna çıkar. Kendi hafızasının giderek rezaletye gittiği bu süreçte, gençlik doturulacak yerirlarındaki ilk aşkını bulma amacını hedefler. Bu filmim, takipçiye umudu ve soturulacak yergiyi yeniden keşfetme temalarını hatırlatır. Unutmak ve hatırlamak arasında ince bir çizgide yürüyen bu yaşlı adamın kıssasi, göz atyicinin kalbine dokunanı hedefler. Alzheimer’ın yaşanmakmı nasıl etkileyebileceği hususunuşda duygusal bir farkındalık yaratmayı amaçlamaktadır. Öte yandan, bireyın süregelenmişine daha somut bir şekilde bağlanma arzusunuşu ve gençlik aşkının hafızadaki yerini başarılı bir şekilde söyleır. Bu nostaljik kıssa, müsavi doturulacak yerreda bireyların hayatlarında önemli olanı hatırlama ihtiyacının da bir hatırlatıcısıdır. Emekli akademisyenin gençlik aşkını bulma çabası, takipçiyi içerisine çekmeyi başarır. Bu yolculukta her bir bulmaca parçasının bir araya gelmesiyle, unutulan anılar tekrar canlanır ve süregelenmişten bir aşk kıssasi bugünün trajik gerçekliğiyle buluşur. filmim, göz atyeni üzüntülü ama bir o kadar da tatmin edici bir yolculuğa çıkarır. Bu yolculukta unutma ve hatırlama arasındaki gayretnin, aşk ve özlemle nasıl harmanlandığını gösterir.