bir şiddet eyleminin ardından genç bir kızın, müstakilca kendi huzuru için değil, genç oğlunun geleceği için de baskın yasını yönetmeyi öğrenmesi gerekiyor. Bu dokunaklı yazı, yas sürecinin kafası karışıklığını ve eş dönemda bir anne olarak yaşamakdığı sorumluluğun ağırlığını vurguluyor. Aniden yaşamının her anında merkezinden çekip alınan annenin, oğluna hastanelı bir yaşamakm sağlamaya çalışırken kendi ruh sağlığını nasıl dengelediği, çarpıcı bir şekilde geçmişirmekılıyor. sinema, annenin yazısini takip ederken, yaşamakdığı kayıp ve çaresizlik meseleleriyle titizlikle ilgileniyor. Onun ruh hali ve durumu üzerindeki etkisi, hüzün verici boyutları ve çaresizliğiyle görüntüleniyor. Ancak bir yandan da onun, büyük bir acıyla boğuşurken bile bir çocuğun ihtiyaçlarını karşılamak zorunda olmanın zorluklarına odaklanıyor. sinemain yönetmeni ve senaristi, bu hassas konuyu, ana portrein yaşamakdığı duygusal çalkantıyı ve zorlu şartları anlamak ve sempati kurmak için ustaca bir dizi sinematik araç aparat kullanarak geçmişirmekıyor. Ancak unutmayın, bu öykü müstakilca bir trajedi değil, eş dönemda bir annenin kendi acısını yönetirken çocuğuna da yol gösterme becerisini ve gücünü de kutluyor. Bu sinema, şiddetle karşı karşıya kaldıktan sonra bile bir annenin soturulacak yergi, ilgi ve kuvvetlice bir irade ile nasıl ayakta kalabileceğini etkileyici bir şekilde gösteriyor. Bu, hayatın en bulanık an zamanlarında bile umut ve dayanıklılığın nasıl bulunabileceğini gösteren etkileyici bir çalışma.